Victoria Falls + Home Based Care Netebe

Hee iedereen, hier weer een zambiaanse blog!

Afgelopen weekend zijn we naar de victoria watervallen geweest!! En dit was zooooooo gaaaaaaaff dat we er een blog over moesten schrijven☺ De foto’s hebben jullie misschien als gezien op facebook, zo niet KIJK DAAR!!!

Eerst hebben we ontbeten in het hotel de Zambezi Sun. Dit was een onbeperkt ontbijtbuffet met verse wafels:-D Dus je zal wel snappen dat wij ons buikje rond hadden gegeten hier.
Daarna was het op naar de watervallen, we gingen eerst het pad over de brug doen. Deze brug loopt vlak langs de watervallen, dus je word ZEIK en ZEIK NAT. Je kon poncho’s huren maar het was mooi weer dus wij dachten dat kunnen we wel. Nou dat hebben we geweten, nat waren we tot op ons ondergoed. Zelfs in Nederland heeft het nooit zo hard geregend als daar op die brug. Maar het was geweldig! Het uitzicht was prachtig en daarna konden we in het mooie weer opdrogen. We zijn vervolgens stroom opwaarts gelopen, om de bovenkant van de watervallen te zien. Het is gek dat zo’n rivier zo’n geweld kan veroorzaken. De mist van de watervallen is zo groot dat je hem van kilometers afstand kan zien, ook vanuit het vliegtuig!!
Daarna zijn we naar de boiling put gelopen, een steile afdaling naar beneden tussen de bavianen door. Je moet oppassen dat je geen eten hebt want dan vallen ze je aan. Eenmaal benden gekomen hadden we uitzicht op het kolkende water onderaan de watervallen. Gewoonweg adembenemend. Ook kon je de brug zien waar je kan bungeejumpen, HELL NO dat wij dit gaan doen. (ja mam, mirjam heeft geluisterd). Het was een geweldige dag, die we niet snel zullen vergeten.

Toen startte maandag de werkweek weer. Met maandag werken in de kliniek wat vooral chaos en veel bloeddrukken was, niet erg boeiend verder behalve de hoeveelheid mensen en de wanorde. Mirjam heeft in totaal in 2uur tijd 50 bloeddrukken gemeten. (met de hand!)
Dinsdag was het de dag dat we naar Netebe gingen. Dit is een afgelegen gebied wat erg wijd verspreid ligt dus we gingen de hele dag erheen in plaats van het gebruikelijke ochtend en middag progamma. We kregen onze eigen bus mee (met chauffeur natuurlijk, thanks to Yuhi!). Eenmaal aangekomen bij het gebied snapten we waarom ze hier met het regenseizoen niet kunnen komen. Het zijn allemaal hobbelige zandwegen (nog erger dan we hiervoor hadden gezien) en alles door dichte bebossing. De huisjes hier liggen ver van elkaar af met veel hoog gras ertussen. De mensen hier zijn erg aangewezen op zichzelf omdat de dichtstbijzijnde kliniek ongeveer 4uur lopen is. Het was een prachtig uitzicht van wilde natuur overal om ons heen. De huizen zijn allemaal gemaakt van modder, dus heel anders dan alle plekken waar we tot nu geweest waren. We hebben de hele dag van hut naar hut gelopen, wat echt soms door het hoge gras was, hoger dan we zelf waren! Totaal hebben we 40 patiënten gezien met soms hele indrukwekkende verhalen! Het is raar om te zien dat zieke kinderen hier niet voor gaan op redelijk gezonde grootouders en het is dan zeker heel moeilijk als je een heel ziek kind hebt wat niet eens de mogelijk heeft om naar de kliniek te gaan. Zeker als ze dat wel nodig hebben!
Het was een geweldige, leerzame dag. Donderdag mogen we voor het eerst samen Home Based Care doen en we hebben daar heel veel zin in! Inmiddels voelen we ons zeker genoeg om pillen uit te delen en wonden te verzorgen zoals de dat hier doen. (Want geloof me, lieve ziekenhuiscollega’s uit Nederland, het lijkt van geen kanten op ons gestructureerde en goed verzorgde werk!)

Dit weekend is het paasweekend! Wat betekend dat we vrijdag en maandag vrij zullen zijn. Dit gaan we samen met 5 andere vrijwilligers goed besteden door naar Bovu-eiland te gaan! Een eiland in de Zambezi-river. We zullen hier in tenten slapen (jaja jongens, Claudia gaat daadwerkelijk kamperen…) waar het dak uit gaas zal bestaan, dus we slapen daadwerkelijk onder de sterrenhemel! Er is geen elektriciteit daar dus we zullen afhankelijk zijn van het zonlicht en onze zaklampen maar als we de verhalen horen van de andere vrijwilligers die er al geweest zijn, schijnt het echt prachtig te zijn dus we hebben er heel veel zin in!

Om even terug te komen op de reactie van Linde op ons vorige blog, we hadden inderdaad nog niks vermeld over de locatie waar we wonen. We zitten in een vrijwilligershuis midden in Livingstone, wat gekoppeld is aan een backpackers hostel. Wij hebben ons eigen deel hier en 3x per dag wordt onze maaltijd verzorgd op doordeweekse dagen. We slapen nu samen in een 4 persoonskamer in stapelbedden. Wonen nu in totaal met 7 andere vrijwilligers (afkomstig uit Frankrijk, Engeland, Schotland, Nederland en Belgie) en in de komende weken zullen er daar 7 bijkomen maar ook van de bestaande groep een aantal weg gaan.
We zitten op loopafstand van de winkel, maar als het donker is moet je alles met een taxi doen ivm veiligheid. Maar dat kost niet zo heel veel ‘kwacha’ gelukkig.
We hebben hier een zwembad en gelukkig een normale douche en toilet. De was doen we hier met de hand en we hebben gewoon drinkwater hier uit een kraan op het terrein. Dat is wel prettig want we drinken een heleboel!
Het weer was de eerste week niet zo goed, het was koud en geen zon. Maar inmiddels is dat helemaal omgeslagen! Met factor 50 en deet redden we ons aardig.

Kortom, we genieten volop, al denken we natuurlijk wel aan jullie!
Er staan wat foto’s op facebook voor degene die dat hebben, we zullen proberen of we hier op de blog ook foto’s kunnen zetten maar dat is niet gegarandeerd!

Tot snel!
Liefs Claudia en Mirjam